Lelystad

In januari is de uitvoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (de WMO) veranderd en is naast een forse bezuiniging de gemeente nu verantwoordelijk geworden voor het uitvoeren van deze ondersteuning. De SP heeft flinke invloed gehad op de manier waarop dat in de stad is georganiseerd en in de plannen en afgesloten contracten is veel van onze wensen en eisen terug te vinden. Tot zover waren wij tevreden, en ook over de inspanningen van het college om alles ook zo uit te voeren. Iedereen had en heeft de wil om het in Lelystad goed te doen en eventuele problemen snel op te lossen.

Sinds enige tijd bereiken ons echter langzaam aan steeds meer berichten dat het op enkele plekken toch niet goed gaat. Het probleem is dat het losse verhalen van mensen zijn, en dat er niet een duidelijke groep aan de bel trekt met problemen. Dat is te verwachten bij hoofdzakelijk oudere en hulpbehoevende mensen. Dus moeten we naar aanleiding van die signalen dat er problemen zijn onderzoek doen naar wat er aan de hand is, waar het fout gaat of dreigt te gaan, en hoe groot de problemen zijn. Aan de marktkraam zullen wij mensen actief gaan bevragen over hun ervaringen met de thuishulp zoals die nu wordt gegeven.

Maandag, gelijk na het politieke reces vlak voor de eerste gemeenteraadsvergadering van het seizoen, bleek dat ook de PvdA dezelfde signalen en verhalen binnenkrijgt. Daarop is besloten een aantal vragen aan de wethouders voor te leggen om te controleren of zij ook deze signalen krijgen en wat zij daarmee doen. Naast ons eigen onderzoek geeft dat meer inzicht in wat er aan de hand is en dus wat wij er aan moeten gaan doen. Wij staan in de startblokken, maar moeten eerst zeker weten hoe,groot de problemen zijn.

Hieronder de vragen zoals deze aan het college zijn gesteld door SP en PvdA:

De implementatie van de transities in het sociale domein vindt nu sinds negen maanden plaats. Uiteraard zijn de fracties van SP en PvdA benieuwd naar de resultaten en evaluatiegegevens die het college ons ongetwijfeld ter hand zal stellen. Desalniettemin nopen signalen die ons bereiken over de uitvoering van het beleid van de WMO-huishoudelijke zorg ons nu reeds om enkele vragen te stellen:

1. Is het juist dat voor het vaststellen van beschikkingen wmo-zorg niet of niet in alle gevallen een zogenaamd “keukentafelgesprek” is gevoerd?
2. Is het gangbare praktijk dat zorgverlenende organisaties telefonisch contact opnemen met zorgvragers en hun de vragen stellen uit de vragenlijst die de informatie moet opleveren die moet leiden tot een concept werkplan?
3. Deelt u de opvatting dat het gesprek om een beschikking te kunnen vaststellen door het sociaal wijkteam dient te worden gevoerd en blijft de gemeente Lelystad hier in gebreke en handelt dus de facto niet conform de wettelijke bepalingen?
4. Worden structureel na indiening van een bezwaarschrift ten aanzien van een beschikking WMO zorg de indieners voor een gesprek op het gemeentehuis uitgenodigd en wordt na uitleg hun voorgesteld het bezwaar in te trekken waarbij hun een voorgedrukt intrekkingsformulier wordt voorgelegd ter ondertekening? Hoe beoordeelt het college deze handelswijze?
5. Op welke wijze kunnen inwoners die van mening zijn dat de zorgaanbieder niet adequaat taken uitvoert, waardoor geen sprake is van een “schoon en leefbaar huis”, dit aan de orde stellen en zonodig een klacht indienen?

Wij wachten in spanning de beantwoording af en zullen daarop reageren.

Wordt vervolgd.